آیا کایت بردینگ ورزش آبی خطرناکی است؟

این یکی از قدیمی ترین ادعاهایی است که تا به حال در مورد این ورزش مطرح شده است: اگر کایت بردینگ کنید، می توانید خود را بکشید. اما این موضوع چقدر صحیح است؟ آیا این یک ایده از پیش تعیین شده است یا کایت بردینگ دیر یا زود به شما آسیب می رساند؟
در سال ۲۰۱۲، یک ویندسرفر، اظهار داشت که “کایت بردینگ ده برابر خطرناک تر از ویندسرفینگ است.” هر دو ورزش برای کسب یک جایگاه در برنامه المپیک می جنگیدند و بحث بین دو طرف سنگر کمی داغ شد. اما، اظهارات وی چقدر درست بود؟ آیا مردم با کایت بردینگ در شرایط باد متوسط تا شدید جان خود را به خطر می انداختند؟
حقیقت این است که حوادث کایت بردینگ همه جا هستند. آنها در اخبار هستند و فیلم های ترسناک حاوی تراژدی های هولناک را می توان به راحتی در هر وب سایت اشتراک گذاری ویدیویی محبوب مانند YouTube یا Vimeo پیدا کرد.
همه ما حقیقت وحشتناک را می دانیم. افراد در حین کایت بردینگ به شدت آسیب دیده یا کشته شده اند و این برای هیچ ورزشی خوب نیست. آنها قبل از سقوط آزاد از ارتفاعات به اسکله ها و موج شکن ها، ساختمان ها و پارکینگ ها کوبیده شده اند یا در هوا پرتاب شده اند.
در دهه اول هزاره جدید، کایت بردینگ اساساً از طریق تصاویر وحشتناک و ویدیوهای ترسناک از تصادفات باورنکردنی و درهم تنیدگی خط فاجعه بار شهرت منفی پیدا کرد. متخصصان و مخالفان ورزش می‌گویند که لاین کایت ها مانند چاقو در باد شدید هستند و کایتها بمب‌هایی هستند که هر لحظه آماده انفجار هستند. کایت بردینگ به دلیل اینکه یک ورزش تهدید کننده زندگی است که زندگی افراد دیگر – عمدتا موج سواران، ویندسرفرها، و ساحل نشینان را نیز به خطر می اندازد، مدام مورد حمله قرار می گیرد.
بنابراین، آیا کایت بردینگ واقعا خطرناک است؟ آیا علاقه مندان به ورزش های آبی وقتی برای اولین بار کایت بردینگ می کنند حکم مرگ را امضا می کنند؟ یا مسائل ایمنی یکی از افسانه هایی است که همچنان این ورزش را به تصویر می کشد؟

کایت بردینگ در مقایسه با سایر ورزش ها

در سال ۲۰۱۶، کریستیان ون برگن مطالعه‌ای را انجام داد که تعداد و شدت آسیب‌های ناشی از ویندسرفینگ و کایت‌بردینگ در دریای شمال را در یک دوره دو ساله تجزیه و تحلیل کرد. این تحقیق مشاهده کرد که ویندسرفرها و کایت بردرها در آب در شرایط آب و هوایی و محیطی یکسان لذت می بردند و آسیب های ورزشی ارائه شده در یک بیمارستان ساحلی را مورد بررسی قرار دادند. این مطالعه نشان می‌دهد که میزان آسیب‌دیدگی ۵٫۲ در هر ۱۰۰۰ ساعت ویندسرفینگ و ۷٫۰ در هر ۱۰۰۰ ساعت کایت بردینگ بود.
کایت‌سرفرها نسبت به ویندسرفرها میزان آسیب‌دیدگی بالاتری داشتند و نیاز به حمل و نقل با آمبولانس، بستری شدن در بیمارستان و درمان جراحی داشتند، حتی اگر شدت آسیب‌ها متفاوت باشد. بیشتر بیماران جراحات جزئی داشتند، اما صدمات شدیدی از جمله شکستگی مهره‌ها و پلاتوی تیبیا نیز رخ داد.». اندام های تحتانی بیشتر تحت تاثیر قرار گرفتند و به دنبال آن سر و ستون فقرات گردنی، اندام های فوقانی و تنه قرار گرفتند.
با هفت آسیب در هر ۱۰۰۰ ساعت فعالیت بدنی، کایت بردینگ به عنوان یک ورزش نسبتاً ایمن به نظر می رسد، به ویژه در مقایسه با ورزش های رایج. فوتبال آمریکایی به طور متوسط در هر ۱۰۰۰ ساعت ۳۶ مصدوم دارد. حتی فوتبال با ۱۹ آسیب در هر ۱۰۰۰ ساعت فعالیت ورزشی خطرناک تر به نظر می رسد و اگر در نظر بگیرید که درصد تصادفات ورزشی که در آب و خشکی اتفاق می‌افتد یکسان است، می‌توان گفت که کایت بردینگ، همانطور که امروز می‌شناسیم، یک ورزش نسبتاً ایمن است.

دانش خطر را کاهش می دهد

مانند هر فعالیت بدنی دیگری، کایت بردینگ هرگز یک ورزش بدون خطر نخواهد بود. متغیرهای فنی، محیطی و شخصی زیادی در معادله دخیل هستند. باد یک منبع انرژی بسیار جدی است و دائما در حال جابجایی است.
اما امروزه ایمنی در دستان رایدرهاست. آنها کسانی هستند که کایت بردینگ را به یک ورزش دلپذیر و ایمن یا یک فعالیت کشنده تبدیل می کنند و بیش از ۹۰ درصد از خطرات را می توان با آشنایی با نحوه عملکرد ورزش و اقداماتی که برای کاهش تصادفات باید انجام داد، کنترل کرد.
اگر تصمیم گرفته اید کایت بردینگ را یاد بگیرید، چند درس را در یک مدرسه و توسط مدرسان معتبر رزرو کنید و هرگز به تنهایی بیرون نروید بدون اینکه بفهمید کایت شما چگونه در پنجره باد پرواز می کند.
با قوانین اساسی کایت برد و رویه های ایمنی سیلینگ آشنا شوید و به همه در داخل و خارج از آب احترام بگذارید.